صفحه22 اندیشیدنی سوال4

ساخت وبلاگ
فردوسی در بخشی از دیباچة شاهنامه، دربارة داستان های کتاب خود این دو بیت راسروده است:
تو این را دروغ و فَسانه مدان               به یکسان، رَوِشْن زمانه مدان
از او هرچه اندر خورَد با خرد                 دگر بر رهِ رمز معنی برد 

مفهوم بیت های بالا چگونه میان خردگراییِ فردوسی و داستان های شاهنامه سازگاریبرقرار می کند؟ ارتباط میان بیت های پایانیِ داستان اَکوان با این دو بیت چیست؟

فردوسی در همه ی بخش های شاهنامه بر پایه ی عقل فگذشته شفاهی یک ملت را بیان می کند هر چند بسیاری از باور های گذشنه آن ملت امروزه از لحاظ عقل غیر واقعی به نظر می رسد .

دیو دروغ و افسانه نیست یلکه تماد انسان های پلید است.

صفحه22 اندیشیدنی سوال4...
ما را در سایت صفحه22 اندیشیدنی سوال4 دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : farsitakmili بازدید : 744 تاريخ : شنبه 25 اسفند 1397 ساعت: 20:49